
درک ات مي کنم از درون به قـدر توانايي ام
«لمس ات مي کنــم بـه تجــربـه»
از سـياهـيُ سفيدي گذر مي کنم تا به رنگ ها دست يابم
در تلـلــوي گـيچ زمان مي غلـطـم
وبه ناگاهُ بي خبر در آرامش سياهيُ سفيدي رها مي شوم
و در سکوت مي رقصـم
آيا به راسـتي حقيقت خـاکـستـري يست؟...
جهانبان علیرضا قیصری
نظرات شما عزیزان:
|