در مورد مسابقات در هنر رزمی کونگ فو توا می توانیم بكوييم كه به گفته راهبرمسابقه نداریم. بلکه مبارزه داریم. چرا؟ به دلیل اینکه مسابقات انسان رو به طرف مادیات و چیزهایی که ارزش دنیوی دارند میکشونه. به خاطر همین شخص کونگ فو کار از ارزشهای معنوی این هنر رزمی و فلسفی دور میمونه و هدفی پوچ رو دنبال میکنه.
ما در کانگ فو مسابقه نداریم ... حالا چه مسابقات نیمه آزاد؛ و با تاسف میگم چه میخواد مسابقات آزاد یا همون (بازمایانه) باشه. به قول استاد سلامی که میگه: کانگ فو توآ طریقت دانائیست؛ نه رینگ آمریکایی.

راهبر طی سخنی فرمودند: ضربه دست به سر ممنوع هست. چرا؟ به دلیل اینکه مغز انسان ساختمان تفکر انسانیه و هیچ وقت نباید آسیب ببینه حتی اگه شخص مقابل دشمن ما باشه چون که حتی اون شخص میتونه انسان درستی بشه. در مقابلش میبینیم که فدراسیون کونگ فو توآ مسابقات مبارزه آزاد یا همون باز مایانه رو وارد کونگ فو توا کرده.

در مقابلش شخص کونگ فو کار با وارد شدن به مسابقات بازمایانه به طریقت دانایی نمیرسه که هیچ بدن و مخصوصاً صورت خودش رو از بین میبره. چرا؟ برای اینکه در مسابقات بازمایانه ضربه دست به تمام نقاط بدن غیر از نقاط حساس آزاد میباشد. یعنی این انسان باید صورت خودش رو به جای یه کیسه بوکس قرار بده در مقابل آماج ضربات مشت (نمیگم ضربات ماتو- میگم ضربات مشت) چون اون شخص کونگ فو کار توی رینگ وقتی اینجور وحشیانه صورت خودش و طرف مقابلش رو از بین میبره چه میدونه ماتو چیه! از فلسفه ماتو چه میدونه؟
در پایان کار هم یه شرت کیک بوکس به عنوان تقدیر و یا جایزه تقدیمش میکنن. پس از یه طرفی هم میشه گفت این یه نوع شرط بندی بین 2 نفر برای یه جایزه بی ارزشه.پس میشه گفت این کار یجورایی!! حرام است
در یه جمعی بحث شد در مورده مسابقات؛ که شخص مسابقه دهنده برای کشورش و ... مقام کسب میکنه.
در جواب باید گفت که: مقام آوردن برای کشور و ... در مقابل نقص عضو کردن بدن؛ از بین بردن صورت؛ گرفتاری به یه سری از بیماریهای روحی روانی و عصبی (به دلیل ضربات سنگین دست به سر) و ...
آیا این درسته؟
اینه طریقت دانایی که شما ازش حرف میزنید.
اینها برنامه های کسانیه که یه روزی سوگند همراه خوردند.
توگر خواهی توانایی که این است کانگ دانایی
تو،آ
نظرات شما عزیزان:
|